İslam dini hoşgörü dinidir ve her fırsatta düşkün olana el uzatılması öğütlenir.
Kur’an-ı Kerim’de ve peygamber hadislerinde çocuğu olmayan kimselerin, zor durumdaki ana babasız çocuklara sahip çıkabilecekleri ve ihtiyaçlarını karşılayabilecekleri açık bir şekilde belirtilmiştir. Ancak bu durum evlatlık kelimesi altında yorumlanmamalı ve sahip çıkılan çocuk kişinin kendi ailesinden biri olarak kabul görmemelidir. Müslümanlıkta evlat edinme dinen caiz değildir.
İslam dini yabancı bir aileden başka bir çocuğu kimsenin kendi çocuğu gibi kabul etmemesini öğütlemekte ve evlatlık almayı tavsiye etmemektedir. Evlatlık olarak kabul gören kişi, kan bağı olmadığından ötürü ona sahip çıkan ailenin mirasında da yer alamamaktadır.
Evlat Edinmek Caiz Mi
İslamiyet dini son derece hoşgörülü ve merhamet dolu bir din olarak kabul görmektedir. Çocuklara karşı son derece hassas davranılan Müslümanlıkta bir bireyin çocuğu olmaması, evlenememiş olması veya aile kuramamasının geçerli bir sebebi varsa, kişinin yetim bir çocuğun bakımını üstlenmesi caiz olarak kabul edilmiştir.
Bir çocuğun bakımını üstlenen kişi, bahsi geçen çocuğu dini vecibelere göre korumak ve kollamak yetkisine sahiptir. Çocuğun her türlü ihtiyacını Allah’ın şahitliğinde karşılamakla yükümlü olmasıyla birlikle, çocuğu kendi soy kaydına geçiremez veya mirasından pay veremez.
Sahip çıktığı, koruması altına aldığı çocuk evlatlık olarak kayda geçmez, bunun yerine koruma altında olarak kaydedilir. İslam dininde kişinin büyütmüş olduğu çocuk kız evlatsa; 18-20 yaşlarına vardığında evlenilebilir. Dolayısıyla Müslümanlıkta evlat edinme yoktur ancak bir çocuğa sahip çıkmak ve ihtiyaçlarını bir ebeveynmişçesine üstlenmek mümkündür.
Kur’an’da Evlat Edinme
Müslümanlıkta evlat edinme diye bir kavram yoktur çünkü bir kişinin çocuğu yalnızca kendi kan bağından olabilir. Yine de çocuk sahibi olamamış kimselerin yardıma muhtaç, ihtiyaç sahibi, kimsesiz bir çocuğun bakımını üstlenmesi caiz kılınmıştır. Bu tür bir ilişkiye verilen isim koruyucu ailedir.
Azhap Suresi, 33/4-5;
“Allah; evlatlık çocuklarınızı kendi çocuklarınızla bir tutmanızı meşru kılmaz. Bunlar boş sözlerdir.”
“…Babaları kim bilmediğiniz durumlarda onları din kardeşiniz kabul edin.”
Kur’an-ı Kerim’e göre hiç kimse bir başkasını “Sen benim çocuğumsun” demekle kendi ailesine katamaz. Evlatlık kabul edilen çocuk büyüdüğünde, aileye yabancı olduğundan ve kan bağı taşımadığından kadınların mahremine karşı bir tehdit oluşturacaktır.
Yorum Yapılmamış